Vorige week vierden de Chinezen heel de week hun eigen Nieuwjaar. Zondag ging er een parade door Chinatown in Manhattan. We waren eigenlijk net te laat om die te zien, maar we zagen wel heel veel blije Chinese families die snipperknallers lieten ontploffen en allerlei kleurige en fleurige attributen bij zich hadden. Het jaar van de os werd dus feestelijk ingezet. Blijkbaar hanteren ze niet echt een jaartelling en daarom zijn er verschillende data in omloop.
Eind de jaren 1850 arriveerden de eerste Chinese immigranten in New York. Ze maakten en verkochten sigaren. Daarna startten ze ook handwasserettes en restaurantjes. Langzaam groeide de groep Aziatische bewoners in de wijk en intussen is het New Yorkse Chinatown het tweede dichtstbevolkte van Amerika, na dat van San Francisco. Het leven in de Chinese wijk werd lange tijd gedomineerd door de zogenaamde Tongs, een soort clans met een eigen straatbende die bescherming en hulp gaven aan handelaars en bewoners. Er waren veel concurrerende Tongs en dus ook onderlinge 'oorlogen'. Het systeem heeft bestaan tot de jaren 1980.
dan kijk ik eens even niet (onder het mom van: het heeft geen zin om elke dag te kijken, Linde heeft niet elke dag zin/tijd om hier iets te schrijven) en heb ik vanalles gemist! verdorie!
BeantwoordenVerwijdereneven over je vorige blogs: niet moeilijk dat die Amerikanen zo dik zijn, als ze voor (bijna) niets uit hun auto hoeven te komen! zo vreemd, drive-thru geld afhalen :/ dat doet mij denken aan dat Scarface spelletje, daar moet je dat ook doen (waar denk ik nu aan...).
neemt niemand dan hun lunch mee naar het werk? die zitten zeker allemaal in de cafetaria te eten of zo?
Ocharme Diederik, geen ramen! is hij dan nooit in de war? ik zou bijvoorbeeld na een tijdje niet meer weten of het nu al middag is of avond :/ allee, er zal daar wel een klok hangen of zo haha, maar je weet wel wat ik bedoel, denk ik :p
groetjes ^-^/
Hey Sarah,
BeantwoordenVerwijderensoms komt er eens een schrijfboost, en dan komt alle opgespaarde inspiratie naar boven.
Diederik verliest op zijn bureau inderdaad voeling met de realiteit. Hij beseft dan soms niet dat het al donker is buiten of dat zijn auto ondergesneeuwd wordt. Gelukkig krijgt 'de Zwitser' altijd redelijk stipt om 12u honger, dus er zit nog enige regelmaat in. En er hangt nog altijd geen klok in het bureau, ondanks het aandringen van -alweer- de Zwitser om er eentje te hangen...
Groetjes daar aan je mammie, broertje en boyfriend!