Niets zo onafscheidelijk als een Amerikaan en zijn trouwe vierwieler... In het begin let je vooral op de grootte, de blinkendheid en de kleuren van de auto's, maar gaandeweg merkten we ook andere dingen op. De hele voorsteedse Amerikaanse maatschappij lijkt opgebouwd in functie van 'het komen en gaan met de auto'. Een knus restaurantje of pizzeria in een gezellig zijstraatje? Bestaat niet! Als je op zoek bent naar een plaats om te eten, steven dan met je wagen op een van de shoppingmalls af, alomtegenwoordig langs de drukke verbindingswegen. Daar, geprangd tussen een gigantische winkel met bureaumateriaal en een schoenengigant, vind je misschien wel iets eetbaars. Verwacht een keten, verwacht geen bestek, geen borden. ALS je er al ter plekke kan eten, krijg je een wegwerpbord en mag je ditobestek zelf samenscharrelen aan een tafeltje waar ook de servetten en de peper- en zoutstelletjes uitgestald staan. Liefst hebben ze dat je in je auto eet (dat doen ze hier dan ook echt, alsof dat NORMAAL is) of dat je het geheel mee naar huis neemt.
Op een bepaald moment wilden we eens geld afhalen en we bemerkten een filiaal van onze Amerikaanse bank (geld afhalen bij een andere bank betekent een zestal dollar extra betalen). We stapten uit, maar vonden er niet direct de bancontactautomaat. Een bediende gaf ons enkele aanwijzingen, maar echt duidelijk was het niet. Tot we merkten dat we IN onze auto moesten stappen, NAAST de bank moesten rijden om VANUIT de auto, DRIVE-THRUgewijs geld af te halen! Ook de Drive-thru apotheker en drive-thru wasserette zijn hier schering en inslag.
En dan de 'cupholder'. Iedere auto, ook in Europa, heeft wel een uitschuifbaar klepje waar je een blikje of flesje in kwijtkan en dat superhandig is, maar meer ook niet. Hier is deze zogenaamde 'cupholder' van staatsbelang. Dat komt ook wel door het overdreven koffiegebruik in Amerika. Het is niet uitzonderlijk dat je om zes uur 's avonds mensen over straat ziet banjeren met een literbeker koffie. En de koffieketen Starbucks is 's avonds niet minder bevolkt als 's morgens. Na aankoop van een beker koffie -bij een koffieketen, in de shoppingmall- wordt deze in de cupholder geschoven en tijdens het rijden opgedronken. Even gezellig een kopje koffie GAAN drinken is dus niet echt iets wat ze hier doen. Sommige auto's zijn zelfs extra geavanceerd en hebben een verwarmde cupholder, aansluitbaar op de aanstekerfunctie waardoor die liter koffie warm blijft tot op het eind.
Wandel je te voet in een dorp omdat de winkel of de pizzeria op loopafstand is, dan wordt je geconfronteerd met de afwezigheid van voetpaden en auto's die nog nooit rekening hielden met een eventuele zwakke weggebruiker. Niemand van boven de zestien loopt te voet op straat, tenzij je marginaal, zonderling of Europeaan bent. Er wordt dan wel eens gelachen: 'Jullie, Europeanen, gaan altijd overal te voet naartoe'...
Gelukkig, echt super gelukkig, wonen wij in New York City. Ook daar rijden er ongelooflijk veel auto's, maar in heel Amerika staan ook New Yorkers bekend als 'mensen die alles te voet willen doen'. In Manhatten is dan ook alles te voet bereikbaar en je moet al gek zijn om daar met een auto te willen manoeuvreren, laat staan hem iedere keer geparkeerd te krijgen. Andere Amerikanen raken hier gedesorienteerd omdat er geen malls zijn, waar alles zo mooi bij elkaar geduwd is met een gigantische parking erbij. Maar wij zijn o, zo blij met een knus restaurantje in een gezellig zijstraatje waar we wandelend kunnen komen aanzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten