Happy Phagwah!

In onze buurt (Richmond Hill) wonen er een heleboel mensen die afkomstig zijn uit Guyana en Trinidad. Iedere lente, op de zondag na de eerste volle maan op de Hindu-kalender, vieren ze Phagwah of Holi -het nieuwe Hindujaar- met een parade door de straten van Richmond Hill. Ze verjagen de winterse grijsheid door elkaar te kleuren met verf en poeder. Het is de grootste Phagwah-viering van Noord-Amerika en er komen duizenden mensen op af. Wij stonden erbij, keken ernaar en konden niet verhinderen dat we ook volledig gekleurd en bepoederd terug naar huis gingen. Voor foto's, klik hier.

Montauk

Dit weekend gingen we wandelen in Montauk. Dat is het verste puntje op de Zuidelijke vork van Long Island. We werden vergezeld door Juan (Colombia) en Boris (Ecuador). 't Was er prachtig.

Trendspotting te Chelsea

Vorige zaterdag was het plotseling t-shirtweer. Wij waren in Chelsea, waar het aangenaam toeven was. De overwegend homoseksuele populatie leefde duidelijk op en flaneerde perfect gekapt, gebrild, geschoeid en gekleed door Chelseas avenues. Een festijn voor peoplewatchers. De nieuwste trend echter dit voorjaar: een leiband met daaraan een mini-tekkel... zucht.

[de foto komt van hier]

De saga van 't brood - deel 3

Ik ben dus nog altijd aan het broodbakken en het lukt perfect. Ik heb nu zelfs een nog beter recept gevonden in mijn nieuw kookboek Vegan Planet. Met minder gist en meer bloem. In de culinaire droomwinkel Sahadi's in Brooklyn haal ik af en toe een voorraadje noten of gedroogd fruit, die ik vervolgens in dat deeg prop. Ik heb er ook al eens een geraspte courgette in verwerkt, maar die bleek na het bakken gewoon onvindbaar! Er zaten zelfs geen groene spikkeltjes in de boterhammen! 

Vorig weekend heb ik me eens aan pizzadeeg gewaagd, volgens een recept uit datzelfde kookboek. Het was de eerste warme dag en onze verwarming stond niet aan, dus ik zag alweer een mislukte rijzing voor me opdoemen. Maar de oplossing was simpel, ambachtelijk en goedkoop. Benodigdheden: een zetel, een vriendje, een fleece-dekentje en een laptop. Leg de twee deegbolletjes in een braadslee, overspan met huishoudfolie. Zet uw vriendje in de zetel. Schik achtereenvolgens de braadslee, het fleece-dekentje en de laptop op vriendjes schoot. En rijzen dat dat deed!

Langs ramen en deuren

Amerikaanse huizen zijn over het algemeen gemaakt van houten planken. Ze zien er niet al te stevig uit en je vraagt je af wat er zal gebeuren als er eens een serieus windhooske passeert. Enkele beglazing en de afwezigheid van isolatie is hier ook standaard. Alles lijkt gebouwd alsof er hier een tropisch klimaat heerst. Als je 's winters op restaurant gaat, zorg dat je ergens in het midden van de ruimte komt te zitten. Zeker NIET bij het raam of bij een buitenmuur als je wil vermijden dat je verkleumd bent tot op het bot. Tot daar het uitlachen. Want eigenlijk zorgt die toestand ervoor dat er op enorme schaal keihard verspild wordt. Mensen stoken tegen de sterren op om die wekenlang aanhoudende vriestemperaturen buiten te houden. Moest je in de winter eens in onze buurt rondlopen met zo'n warmtecamera, het zou vreselijk zijn om te zien dat al die kostbare energie langs ramen en deuren buitenvliegt. De collega's van Diederik delen samen een huisje op Long Island. Het is een alleenstaand huis en ook voor geen meter geïsoleerd. Begin oktober lieten ze hun olietank volledig opvullen. Ze betaalden daarvoor een slordige 1800 dollar. Midden januari was die tank gewoon LEEG. En dat terwijl dat huis nooit overdreven warm is en er altijd wel een tochtje door waait...

Ik mag niet denken aan al die families die nu aan het krabben zijn om zelfs maar voeding te kunnen betalen voor hun gezin (1.3 miljoen mensen zijn daarvoor in New York City afhankelijk van de voedselbank). Als die dan ook nog eens in zo'n barak wonen en de stookkosten moeten ophoesten. Miserie!

Wij wonen in een appartement in een bakstenen huis uit de jaren dertig. De isolatie is ook niet denderend, maar die stenen muren en het feit dat het gebouw tegen een ander staat, helpt wel al wat. Maar toch. Onze centrale verwarming (zo van die typische oude radiatoren die me doen denken aan de lagere school) wordt voor het hele huis geregeld vanuit de kelder. Daar staat een sensor die de boel doet aan- en uitslaan als de buitentemperatuur schommelt. Toen ik in het begin vroeg waar we de temperatuur konden regelen, zei de huisbaas dat dat niet mogelijk was, maar dat we geen schrik moesten hebben. In de winter is dit het warmste gebouw van heel de stad, believe me! En als het te warm wordt, zet je gewoon de ramen even open [big smile].

[de foto bij dit stukje is getrokken in onze wijk en komt van deze site.]

Veggie New York

We krijgen wel eens de vraag of we het hier als vegetariërs wel kunnen overleven. Want in Amerika eten ze toch alleen maar vettige hamburgers? En ik kan iedereen gerust stellen: we lopen nog steeds vrolijk rond en ze hebben hier ook groenten en fruit in de supermarkt. Waar we wel een tijdje naar gezocht hebben zijn vleesvervangers. Tofu hebben ze praktisch overal, maar dat smaakt zo ongeveer naar niets, dus enige afwisseling is wel leuk. Pas na een aantal supermarktbezoekjes ontdekte ik dat vegetarische dingen hier gecamoufleerd worden opgesteld! Er staat dan in supergrote letters CHICKEN op, en dan in kleine lettertjes daarachter: less, dat is dan een CHICKENless BURGER. Of nog: noMEAT BALLS en meatless CANADIAN BACON. Niet verwonderlijk dat we daar in het begin straal voorbij liepen. Nu nog leg ik die producten maar aarzelend en met mondjesmaat in mijn mandje, na eerst de ingrediëntenlijst een paar keer te lezen, want eigenlijk willen we geen dingen eten met een chicken- of meatsmaak. Nu, eerlijk gezegd smaakt dat daar ook helemaal niet naar. Het is gewoon een marketingtruukje om Amerikaanse vegetariërs niet te stigmatiseren, haha, die dekselse carnivoren!

Gisteren in Central Park...

dit wankelende creatuur!