Amerikaanse huizen zijn over het algemeen gemaakt van houten planken. Ze zien er niet al te stevig uit en je vraagt je af wat er zal gebeuren als er eens een serieus windhooske passeert. Enkele beglazing en de afwezigheid van isolatie is hier ook standaard. Alles lijkt gebouwd alsof er hier een tropisch klimaat heerst. Als je 's winters op restaurant gaat, zorg dat je ergens in het midden van de ruimte komt te zitten. Zeker NIET bij het raam of bij een buitenmuur als je wil vermijden dat je verkleumd bent tot op het bot. Tot daar het uitlachen. Want eigenlijk zorgt die toestand ervoor dat er op enorme schaal keihard verspild wordt. Mensen stoken tegen de sterren op om die wekenlang aanhoudende vriestemperaturen buiten te houden. Moest je in de winter eens in onze buurt rondlopen met zo'n warmtecamera, het zou vreselijk zijn om te zien dat al die kostbare energie langs ramen en deuren buitenvliegt. De collega's van Diederik delen samen een huisje op Long Island. Het is een alleenstaand huis en ook voor geen meter geïsoleerd. Begin oktober lieten ze hun olietank volledig opvullen. Ze betaalden daarvoor een slordige 1800 dollar. Midden januari was die tank gewoon LEEG. En dat terwijl dat huis nooit overdreven warm is en er altijd wel een tochtje door waait...
Ik mag niet denken aan al die families die nu aan het krabben zijn om zelfs maar voeding te kunnen betalen voor hun gezin (1.3 miljoen mensen zijn daarvoor in New York City afhankelijk van de voedselbank). Als die dan ook nog eens in zo'n barak wonen en de stookkosten moeten ophoesten. Miserie!
Wij wonen in een appartement in een bakstenen huis uit de jaren dertig. De isolatie is ook niet denderend, maar die stenen muren en het feit dat het gebouw tegen een ander staat, helpt wel al wat. Maar toch. Onze centrale verwarming (zo van die typische oude radiatoren die me doen denken aan de lagere school) wordt voor het hele huis geregeld vanuit de kelder. Daar staat een sensor die de boel doet aan- en uitslaan als de buitentemperatuur schommelt. Toen ik in het begin vroeg waar we de temperatuur konden regelen, zei de huisbaas dat dat niet mogelijk was, maar dat we geen schrik moesten hebben. In de winter is dit het warmste gebouw van heel de stad, believe me! En als het te warm wordt, zet je gewoon de ramen even open [big smile].
[de foto bij dit stukje is getrokken in onze wijk en komt van deze site.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten