donderdag 6 november 2008

OBAMA BABY!


De verkiezing der verkiezingen was aangebroken en we repten ons rond zeven uur naar een café in Brooklyn, waar het geheel zou worden uitgezonden. Onderweg vroeg een zwarte vrouw ons met aandrang of we al hadden gestemd, en dat iedereen zijn stemrecht zou moeten gebruiken. Een andere vrouw zei vastberaden: "Ik ga NU stemmen!"
In het etablissement, genaamd Sputnik, was de sfeer opgetogen. Obama-shirts werden met trots gedragen en de uitslagen uit de verschillende staten werden op gejuich of boe-geroep onthaald, al naargelang de winnaar. Het aantal kiesmannen van Obama steeg, daarna stegen die van McCain en de uitslagen uit de swingstates bleken nog niet beschikbaar. Het leek alsof het nog wel eens héél lang zou kunnen duren, tot plotseling bleek dat niet alleen de staat Ohio (waar Joe the Plumber woont), maar ook de battleground state Pennsylvania voor Obama hadden gestemd. Er werd zelfs niet gewacht op de uitslag uit California, omdat daar de democraten in de meerderheid zijn. Uitzinnige vreugdetaferelen, gejuich, gebrul en gehuil. Gratis bier dat in het rond werd gespoten als was het Champagne. Iedereen de straat op, claxonnerende auto's en bussen, 'Obama, baby!'-kreten, vreugdedansjes, knuffels, wezenloos voor zich uit gestaar, tranen in de ogen. Wij waren overdonderd: hoe konden ze dat nu al zeker weten? Er was toch nog maar een klein percentage van de stemmen geteld? Weten jullie het zeker? Vorige keer leek het toch ook alsof Kerry won en de keer dáárvoor Gore... Maar toen McCain met trillende stemme aan zijn verliezersspeech begon, was het ook voor ons -voorzichtige Europeaantjes- zeer duidelijk. De 'crowd' luisterde nog enigszins respectvol naar de loser van de avond, al lachten ze hem ook wel wat uit en werd er na een tijdje 'Shut up, John!' en 'Bye, John!' gegild. Pas toen hij zijn running mate Sarah Palin vernoemde, werd iedereen wild. De scheldwoorden die werden geschreeuwd waren hilarisch en er werd nog maar eens gejuichd om het verlies van deze zottin.
Tijdens het wachten op Obama's toespraak, werd er in het café 'Yes, we did!' gescandeerd. Een homo hoopte dat Oprah Winfrey de nieuwe president zou aankondigen. En toen verscheen de held op het podium. Diezelfde homo merkte meteen op dat Barack 'so tired' was en dat Michelle een fout kleedje aanhad. Toen werd het muisstil. Een meisje huilde tijdens de speech. Anderen maakten grappige opmerkingen, maar bovenal was iedereen verschrikkelijk blij.
Yes, they did!

1 opmerking:

  1. hey lindie,

    toch wel ongelooflijk dat jullie dit megasuperhistorische moment hebben kunnen meemaken hé! en dat allemaal dankzij didi! praise the lord

    BeantwoordenVerwijderen