En zo belandden we uiteindelijk in de stad waar we al sinds februari van spraken. Op den duur kreeg ik 't gevoel dat ik verschillende keren 'definitief' afscheid nam van mensen, om ze daarna toch nog eens tegen het lijf te lopen. Ik beeldde me de gedachte 'zijn ze nu nog niet vertrokken' in.We zochten en vonden behoorlijk vlot een plaats om te wonen in het stadsdeel Queens, op de grens van de wijken Jamaica, Richmond Hill en Forest Hills. Vlakbij is een groot parkbos met oude bomen.
Het huisje en de boompjes zijn dus al in orde.
Nu het beestje nog.
Tot nu toe heeft één beest op spastisch-acrobatische wijze onze aandacht weten te trekken. En met één bedoel ik één sóórt, want er zijn er honderden en ze zijn overal. Zelfs platgereden op straat blinken ze uit in talrijkheid. Ze lijken van een domme tamheid en vertonen roekeloos gedrag in het verkeer en op electriciteitsdraden. 's Nachts maken ze een onafgebroken geluidje - allemaal.
We zijn dus gesetteld.
Tis echt leuk jullie huisje! Misschien moet dit toch eens in realiteit gecheckt worden? ;)
BeantwoordenVerwijderenAn en Maarten