dan kon ik hier nu een plaatje presenteren van de meest afstotelijke en tegelijk fascinerende travestie die we ooit gezien hebben.
Vorige zaterdag stapten we na een middag Harlem een gezellig ogend kroegje binnen met de veelbelovende naam 'Blues Paris'. We hadden de deur al opengeduwd en stonden al half binnen toen onze ogen zich aanpasten aan het donker en we het bijzondere klienteel opmerkten. Een grote magere zwarte man met een knalrood kostuum en bijpassend hoedje-model-pater Damiaan bood ons meteen zijn barkruk aan, naast een dronken jonge latino die de zoetige knalroze cocktails aan elkaar reeg. Daarnaast zat een kale homo met forse baard en geëpileerde wenkbrauwen die tijdens ons bezoek minstens drie pogingen ondernam om Diederik van mij af te snoepen. Achter de bar, uiteraard, de barvrouw: een kleine negerin op leeftijd die met de heupen swingde op een reeks melige schlagers en na lang aandringen een flesje nepparfum kocht van de dronken latino. Naast ons, aan de andere kant, een dikke blanke die gedachteloos grote brokken kaas en zoute knabbels naar binnen werkte, terwijl hij op een groot scherm een basketbalwedstrijd volgde. Als kers op de taart zat daar, uitgezakt op een barkruk in een hoekje van de bar, een dikke mexicaan met een slordig snorretje, hangwangen en knalrood gestifte lippen in een pafferig gezicht. Op zijn hoofd stond -ietwat scheef- een warrige zwarte pruik met daarop een mal rond hoedje. Zijn lichaam was geperst in een rood deux-pieceke met een zwart boordje. Starend naar een halfleeg bierglas maakte deze persoon een treurige en miserabele indruk. Na ons pintje hielden we het voor bekeken, vastberaden om deze plek ooit nog een tweede kans te geven.
En de barvrouw, die schuddege, mee eur gat!
Vorige zaterdag stapten we na een middag Harlem een gezellig ogend kroegje binnen met de veelbelovende naam 'Blues Paris'. We hadden de deur al opengeduwd en stonden al half binnen toen onze ogen zich aanpasten aan het donker en we het bijzondere klienteel opmerkten. Een grote magere zwarte man met een knalrood kostuum en bijpassend hoedje-model-pater Damiaan bood ons meteen zijn barkruk aan, naast een dronken jonge latino die de zoetige knalroze cocktails aan elkaar reeg. Daarnaast zat een kale homo met forse baard en geëpileerde wenkbrauwen die tijdens ons bezoek minstens drie pogingen ondernam om Diederik van mij af te snoepen. Achter de bar, uiteraard, de barvrouw: een kleine negerin op leeftijd die met de heupen swingde op een reeks melige schlagers en na lang aandringen een flesje nepparfum kocht van de dronken latino. Naast ons, aan de andere kant, een dikke blanke die gedachteloos grote brokken kaas en zoute knabbels naar binnen werkte, terwijl hij op een groot scherm een basketbalwedstrijd volgde. Als kers op de taart zat daar, uitgezakt op een barkruk in een hoekje van de bar, een dikke mexicaan met een slordig snorretje, hangwangen en knalrood gestifte lippen in een pafferig gezicht. Op zijn hoofd stond -ietwat scheef- een warrige zwarte pruik met daarop een mal rond hoedje. Zijn lichaam was geperst in een rood deux-pieceke met een zwart boordje. Starend naar een halfleeg bierglas maakte deze persoon een treurige en miserabele indruk. Na ons pintje hielden we het voor bekeken, vastberaden om deze plek ooit nog een tweede kans te geven.
En de barvrouw, die schuddege, mee eur gat!
ok ik weet al waar ik eerst naar toe wil haha :D
BeantwoordenVerwijderen